In Hoog Baarn is de Wilhelminavijver een passend plaatje. De combinatie van de vijver, de fonteinen, het rijke groen en de fraaie padenstructuur mag gezien worden.

De vijver is onderdeel van een rijksbeschermd dorpsgezicht en een Gemeentelijk monument. Het onderhoud gebeurt door de gemeente Baarn. Nu de vijver lekt blijkt te zijn loopt er een onderzoek om te kijken wat er met de Wilhelminavijver moet gebeuren.

Over de Wilhelminavijver en zijn historie heeft Frits Booy in de Baerne van 2011-1 een uitgebreid artikel geschreven.

Eind negentiende eeuw was Baarn een boerendorp. Dat veranderde toen in 1874 de spoorlijn naar Amsterdam en Amersfoort werd aangelegd. Baarn kreeg een station. Welgestelde Amsterdammers trokken er in de zomermaanden naar toe om van de rust te genieten. Het Wilhelminapark was dicht bebost. Architect H. Sweris ontwikkelde het gebied. In 1895 kwam de eerste villa, legio monumentale panden volgden. Maar de verkoop viel zwaar tegen. Sweris moest iets doen om meer belangstelling voor zijn project te krijgen. Hij liet daarom voor f. 30.000,- een grote vijver aanleggen in de vorm van een langgerekte rechthoek met halverwege een grote kom, rotspartijen, fonteinen en pilaren met tuinvazen. In 1897 kwam ten zuidwesten van de vijver een houten wielerbaan. Er kwamen ook tennisbanen en een hotel-restaurant aan de oostkant. Ondanks alles waren vijver en wielerbaan geen succes. De wielerbaan werd verkocht en het hotel-restaurant werd villa Vijverberg. 

In 1903 werd het hele parkproject van Sweris aan de gemeente Baarn verkocht onder voorwaarde dat de vijver zou blijven bestaan.

Tot op de dag van vandaag behield de Wilhelminavijver haar historische waarde en aantrekkingskracht bij bewoners van het park en Baarnaars uit andere wijken in ons dorp.

Het is aan Baarn om ervoor te zorgen dat dit zo blijft.

(de link naar het betreffende artikel in de Baerne)

Correctie van Paul van Hutten op bovenstaand artikel (februari 2025)

Wat betreft het Wilhelminapark: het hotel-restaurant stond net ten noorden van de wielerbaan. Je kunt het zien op de grote foto die in de Oudheidkamer hangt. Het stond dus ook aan de westkant. Aan de oostkant stond de villa Yvonne, later in gebruik als tweede rusthuis van de stichting Patria.