De achttiende eeuw staat symbool voor achteruitgang en verval. De Gouden Eeuw van de Republiek der Nederlanden met haar onbegrensde mogelijkheden was voorbij. In de ‘zilveren eeuw’ hadden de regenten met hun pruiken allang niet meer de durf en ondernemerszin van weleer. Toch was het ook de eeuw waarin verzamelaars de basis hebben gelegd voor alles wat vandaag de dag in onze nationale musea te zien is. Het is de eeuw van de topografische tekeningen, etsen en gravures. Baarn werd toen voor het eerst vereeuwigd. 

Kunstenaars gingen op zoek naar het roemruchte verleden van de Republiek en vonden dit in het Hollandse landschap, oude gebouwen en historisch belangrijke plaatsen. Ze zwermden, vaak onder de vleugels van een rijke mecenas, uit over het land en legden alles tekenend en beschrijvend vast. Ook Baarn en de dorpen in de regio zijn bezocht en vastgelegd in onder andere de zomer van 1731. Het gezelschap bestond uit onder meer Cornelis Pronk en de Amsterdamse koopman Andries Schoemaker. De schetsen die zij maakten werden later verwerkt tot prachtige etsen. Het voorbeeld hieronder is van Jan de Beijer, gemaakt in 1757.

Er was veel vraag naar de vruchten van deze tekenaars. Notabelen verzamelden gretig prenten, beschrijvingen en andere ‘rariteiten’ die uitingen waren van de Republiek zoals het eens was en in het verlengde daarvan, van Gods’ gemanifesteerde almacht.

Welke beeldende en beschrijvende vensters op Baarn zijn bewaard gebleven? Wat merkte men hier van de maatschappelijke turbulentie die eigen is aan de achttiende eeuw? Is wat we zien waarheidsgetrouw? Deze vragen staan gedurende de lezing centraal.  

De lezing vindt op 29 april a.s. plaats in de Herberg van Paulus en begint om 20.00 uur.

De zaal is open vanaf 19.30 uur.

Leden van de Historische Kring Baerne hebben gratis toegang voor zichzelf en een introducee.

De entree voor niet leden bedraagt € 3.50